Chciałem założyć ten wątek ponieważ chciałem się dowiedzieć czy tak jak Ja lekko się odizolowaliście od społeczeństwa. Niestety Ja już z IBS nie jestem taki towarzyski jak kiedyś wole dyskoteki lub głośnie miejsca tam nie słychać mojego burczenia jelit;]

Tak samo jest w moim przypadku , albo podobnie.
Wybieram raczej głośnie miejsca spotkań bo o pobycie na domówce z wieloma osobami
to na razie mogę pomarzyć.

Dlatego pablos3744 spotykaj się ze znajomymi gdziekolwiek możesz czy to dyskoteka
czy głośne miejsca.
Rozmawiać musimy bo w przeciwnym wypadku wpędzamy się w jeszcze to większe bagno.

aqi91-Masz racje trzeba sie starać przełamywac bariery towarzyskie a czasami to nie jest łatwe.

Właśnie doświadczyłem tą trudność wczoraj w pubie.
Powiem że było ciężko , i uważam że znacznie lepiej jest spotykać się
z naprawdę dobrym kolegą.

a Ja bede doświadczał od poniedziałku zaczyna się drugi semestr na uczelni i znowu bede się zmagał aby do czerwca każdy dzień to bedzie wyzwanie ... Ja nie wiem jak to bedzie jak bede chciał już utowrzyć związek z dziewczyną niewyobrazam sobie tego ...;/

Pablos - to wcale nie jest takie trudne ani niemozliwe tez sie obawialam z kims byc, bo odkad zachorowalam z nikim nie bylam i nie wiedzialam czy mnie zaakceptuje a dokladnie moj ibs. Ale zaryzykowalam i nie zaluje od roku jest moim wsparciem, a kiedy sraczka na miescie dopadnie, to biega ze mna jak szalony w poszukowaniu wc

joaste- Pocieszyłaś mnie i dałaś nadzieje że i mnie się uda.

uda Ci sie Uda, w pewnym wieku zaczyna rozmawiac sie o wszystkim, wiec nie ma co udawac ze problemu nie ma- takie jest moje zdanie, a to tez maly tescik dla przyszlego partnera, bo wiesz ladne oczy to nie wszystko.

To mój pierwszy post na tym forum i może nie od tego wątku winienem zacząć swoją przygodę z forum ale co tam

Ja staram się "bywać" między ludźmi. Nie jest to łatwe ale trzeba próbować bo można zwariować. Pablo ja od kilku lat mam osobistą żonę z którą wcześniej byliśmy 10 lat. Jeżeli jest to ta osoba to zrozumie Twoje dolegliwości i ograniczenia

Ja mam ten sam problem. Wlasciwie to zawsze bylam niesmiala ale od kiedy w moim zyciu pojawila sie ta przypadlosc to w parze z nia przyszla mizantropia. Zaczelam unikac przyjaciol i prawie nie wychodze z domu. Jakis czas temu poznalam chlopaka z ktorym laczy mnie coraz wieksza zazyłośc i mam nadzieje ze wyniknie z tego cos wiecej. Niestety jestem juz chyba na tym etapie naszej znajomosci w ktorej przyznanie sie do klopotow z jelitami jest czyms nieuniknionym. Ale wiem jednoczesnie ze lepiej go z gory uprzedzic niz zeby moj problem sam w pewnym momencie wyszedl na jaw...