Ziomki co tam u Was? Wielka Cisza na forum czyżby objawiała że cudownie wyzdrowieliście ?

Nie wiem jak u innych, u mnie po staremu. Na forum cisza bo starzy Forumowicze coś ucichli, a nowych nie ma... Z pewnych technicznych powodów

Jak tam pablos3744 Twoje brzuchowe sprawy? : )

Powiem Ci że jest dobrze stosuje dalej diete to co opisywałem na forum DIety- dieta dla opornych prowadzę dziennik ilość w ciągu dnia i średnia wychodzi mi ok. 2 razy wizyt w WC wiec jest dorbze chodź wiadomo czasami zdarza mi sie i 3 wizyty nawet juz codziennie na kolacje pozwalam sobie na princpolo XXL i nie widze zeby mi jakoś walił po jelitach a słodkość mi zapewnia. Od 3 miesięcy nie boirę żadnych leków oprócz sulpirydu 50mg i na noc melise największe pogorszenie u mnie było 2 miesiące temu po rozstaniu z dziewczyną ale od jakiegoś miesiąca już jest w miarę Ok. Przełamałem się wystartowałem w biegach oddlaonych o 120km od mojego domu ale to opisałem w mój długotrwały sukces Powoli przełamuje Siebie i mój organizm

Ja tam akurat w cudowne wyzdrowienie nie wierzę, choć oczywiście życzę go wszystkim

W sumie jest nas tutaj dość wąska grupa, więc siłą rzeczy jesteśmy w stanie generować mocno ograniczoną ilość postów, a że padła rejestracja albo inne cuda (:P) to cóż - bywa. Trochę szkoda, ale wierzę, że administracja już nad tym pracuje.

Jeżeli chodzi o mnie, to można powiedzieć, że dalej jest to powolna ewolucja. Ciągle eksperymentuję z dietą, tylko zawsze staram się odczekać co najmniej miesiąc zanim jednoznacznie stwierdzę, że dana zmiana działa/nie działa. Wcześniej stawiałem podobne diagnozy szybciej i jednak był to błąd. Dalej staram się znaleźć optymalne rozwiązania pokarmowe do mojego trybu życia, i w sumie model z trochę cięższym śniadaniem, a maksymalnie lekkimi posiłkami w ciągu dnia w jakiś sposób się sprawdza. Oczywiście trzeba dość ostro przestrzegać pory i objętości, bez tego to się u mnie nie udaje. Na plus jest to, że sporemu ograniczeniu uległy u mnie biegunki, i to zarówno pod kątem częstotliwości, jak i natężenia, jak i gwałtowności. Nawet jeżeli w ciągu dnia coś się zadzieje (a zadzieje się tak z 2 razy na miesiąc), to nie jest to na tyle gwałtowne, bym musiał rzucać wszystko i biec do WC, a tam też już nie "sikam tyłkiem". Obiektywnie muszę przyznać, że moje poczucie komfortu psychicznego wzrosło. Niestety, nie ma róży bez kolców - znacznie częściej mam wzdęcia/gazy. Ale że jest to tylko lekki/średni dyskomfort zamiast objawów zdecydowanie bardziej uciążliwych, to na chwile obecną biorę je w ciemno. Ale w perspektywie czasu pewnie dalej będę dążyć do wyeliminowania również ich.

Pablos - gratuluję odwagi i przełamywania się, to podstawa do - w miarę - normalnego życia z tą chorobą!

U mnie cudownego ozdrowienia nie było, ale.. jest duża poprawa, komfort psychiczny wzrósł w związku z czym i incydentów jest mniej. Jem właściwie wszystko licząc się z możliwymi konsekwencjami. Mam czasem gorsze dni, kiedy ssie mnie, pali, kręci w żołądku całe dnie, ale to zdarza się coraz rzadziej. Pracuję normalnie, chodzę do sklepów, jeżdżę samochodem... nie będę kłamać, zdarza mi się lekko panicznie szukać wolnej toalety w firmie. I odczuwać lekki wstyd, że ktoś wie, po co tam poszłam (bo znikam na 15 minut )... ale na takie sytuacje mam loperamid, który naprawdę w bardzo wolnym tempie ubywa mi z torebki. Pozdrowienia dla Was!

Fajnie, że odczuwasz poprawę. Korzystaj zatem z lepszych dni i ciesz się życiem Pozdrawiam !

Dokłądnie !!:) Każdy dzień w normalności to skarb;]

Co tam u Was słychować:)?

Forum ostatnio przycichło, nowych ludzi brak. Okazało się, że to mała usterka, teraz już wszystko działa

A u mnie stara bieda. Życie jest super

halo halo jak mnie słychac? u mnie tez po staremu, dzisiaj w pracy to myslałam ze brzuch rozsadzi az mnie ciarki co chwile przechodziły po ciele , taa Jar0 życie jest super